De uitvreter

De uitvreter

 

Japi en bavink zijn de eerste die elkaar ontmoeten. Bavink zag dat Japi op een bank zat en  de hele tijd in het water zat te staren. Ze komen elkaar even later weer tegen en Bavink begint dan een gesprek met Japi. Japi legt uit waarom hij zo in het water zat te staren, hij vind namelijk bewegen en denken iets voor domme mensen. Japi houdt Bavink gezelschap en voorziet zijn werk van commentaar. Bavink betaalt alles voor Japi, omdat hij Japi goed kan gebruiken voor zijn schilderwerk. In de winter gaan ze terug naar Amsterdam waar de ik-persoon, (die ze de  Koekebakker noemen) Japi ontmoet, evenals Hoyer, een andere kunstschilder. De ik-persoon is niet rijk, maar toch moet hij alles voor Japi betalen. Een maand later komt de ik-persoon Japi weer tegen, deze keer heeft hij een nieuw paar schoenen. Nu komt hij Koekebakker opnieuw uitvreten. Hij eet alles van de koekenbakker en gebruikt al zijn sigaren, hij wilt ook blijven slapen en gaat in het bed van  koekenbakker liggen.
Daarna ontmoet Koekebakker Japi bij Bavink. Nu blijkt het niet zo goed te gaan met Japi, hij komt een beetje levensmoe over. Na zes weken keert Japi weer terug, maar hij is er nog beroerder aan toe dan hij al was. In de zomer is hij weer verdwenen. Daarna ontmoet Bavink Japi in Brussel. Hij ziet er goed uit maar hij wil niet vertellen hoe dat komt. Later ziet Bavink hem ook nog met een vrouw, hij lijkt erg gelukkig.
Na twee jaar in Afrika te hebben gewerkt, komt Japi alweer levensmoe terug. Koekebakker ontmoet hem  later nog een keer, terwijl hij naar het water staat te staren. Japi vertelt dat hij het in afrika niet leuk vond en dat Jeanne, zijn Franse vriendin, had hem bedrogen en nu erg ziek is. Hij was nu weer bezig zijn tijd te verstaren: bereiken kon je toch niets. Dit doet hij nog een paar maanden. De volgende zomer springt hij van de brug af en pleegt daarmee zelfmoord. Op zijn kamer vindt men zes briefjes met "G.v.d.", en één met "ziezo".

 

Ik vond dit, ookal is het niet een dik boek, wel een moeilijk boek om te lezen. Het is namelijk in het oud nederlands (denk ik) geschreven. Daardoor is het soms lastig om de verhaallijn te volgen. Toch vond ik het wel een leuk boek, omdat ik de uitvreter een grappig persoon vind. Het is een echte levensgenieter en hij heeft een sterke eigen mening over alles.

 

Link naar informatie schrijver: http://nl.wikipedia.org/wiki/Nescio

 

Link naar recensie: http://recensieweb.nl/recensie/nescio-lezen-in-amsterdam/