Samenvatting
Het verhaal begint met Emile Binnenbaum, hij is een dichter. Zijn gedichten
zijn wel bekend en hij heeft ook wel succes, maar niet zo heel veel. Hij koopt
de boeken van zijn klasgenoot Willem Reiff, die dikke boeken schrijft die goed
worden verkocht. Hij vind de boeken Reiff maar onzin. Ze waren zes jaar
klasgenoten geweest op het Amstel Lyceum ze hadden nog 2 goede andere vrienden.
Een van die vrienden stelt voor om een reünie te houden. De andere vriend is
omgekomen in een auto ongeluk. Emile gaat er heen, weet dat ook Willem Reiff
zal komen. En weet dat de naam ‘Marthe’ zeker weten gezegd gaat worden. Ze zien
in een fotoboek het meisje Marthe, maar niemand zegt er wat over. Een maand later
komt de verrassing dat Willem reiff een boek heeft gepubliceerd met de titel
“Het meisje uit mijn jeugd.”
Emile en Willem zijn op dit moment in het verhaal ongeveer 60 jaar.
De zestienjarige Emile is op een feestje. Ze gaan daar voetballen. Emile is niet zo’n goede voetballer, maar hij wordt ingedeeld in het team met een negenjarig meisje Marte. Die springt als een giraffe, zo dartelt ze en hij wordt geïnspireerd door haar. In de rust liggen ze bij elkaar in het gras. Hij voelt een aantrekkingskracht tussen elkaar maar hij doet niks.
Weer enkele jaren later is Emile achttien jaar en dan komt de brugklasser Marthe binnengelopen. Hij herkent haar onmiddellijk, en vind haar nog steeds leuk. Hij schrijft in de schoolkrant een gedicht” Pasgeboren girafje . Via de metafoor van het girafje dat wankel op zijn benen staat schrijft hij eigenlijk een gedicht wat over haar gaat. Hij krijgt diverse complimenten en het zal later zijn bekendste gedicht blijven. Op een schoolfeest danst hij met een knap meisje genaamd Thérèse. Daar is iedereen jaloers op. Hij zegt per ongeluk tegen Willem dat hij Marthe leuk vind.
Op 21-jarige leeftijd komt hij de 14 jarige Marthe weer tegen. Ze spreken vaak af op dezelfde plek waar ze de vorige keer zijn geëindigd. Ze bezoeken alles, bekijken alles, bepraten alles met elkaar. Hij wilt haar zoenen maar doet het niet. Omdat Emile in de stad een bekende dichter is geworden, mag hij optreden. Natuurlijk doet hij het beroemde gedicht “Pasgeboren girafje.” Hij ziet dat Marte in de zaal zit en voelt zich één met haar. Zijn mooie vriendin Thérèse is ook in de zaal. Die weet niets van het bestaan van zijn relatie met Marte af. Na het festival lijken uitgevers bereid te zijn het werk van Emile uit te geven. Die vriendin maakt het uit op een vakantie. Bij thuiskomst liggen er twee brieven: een van een uitgever en één van Marte. Daarin zegt ze de laatste afspraak af.
Het Amstel Lyceum viert zijn honderdjarig bestaan met een reünie. Emile geeft zich op in de hoop er Marte weer te ontmoeten. Willem Reiff wil ook wel naar de reünie komen. Eerst danst Emile met Thérèse, maar uiteindelijk danst hij toch lang met Marte. Uiteindelijk steelt Reiff Marte van Emile.
Emile is woedend en verdrietig tegelijk. Dat Willem hem dat kon aandoen, maar ook dat Marte met Willem meeging, vindt hij onbegrijpelijk. Omdat hij weet dat Marte zijn carrière volgt, wil hij een een tweede gedicht voor haar schijven. Dat heet uiteindelijk wapperende benen. Hij hoopt dat Marthe iets van zichzelf laat weten maar dat doet ze niet.
In de krant ziet Emile een advertentie dat Willem Reiff weer een nieuwe roman heeft. Het boek heet “Een meisje uit mijn jeugd”en zal binnenkort verschijnen. Emile weet intussen dat Marte op 18-jarige leeftijd zelfmoord heeft gepleegd.
Zoals met alle boeken van Reiff gaat hij op weg om het te kopen. Onderweg komt Marte naast hem lopen. (In zijn verbeelding: ze houden een gesprek.) Marte is verontwaardigd dat Reiff een boek over haar geschreven heeft. Ze zegt dat ze het meisje uit Emiles jeugd was. Ook vertelt ze hem dat ze begrepen had dat Pasgeboren Girafje voor haar geschreven was.
Emile koopt het boek en kan niet wachten met lezen.
Emile vindt het wel een goed boek. Hij rekent terug en de dag dat Marte zich ophangt is precies de dag nadat zijn “Wapperende benen” werd gepubliceerd. Had ze de symboliek begrepen en beseft dat ze nooit met Reiff had moeten meegaan. Hij komt erachter dat Marthe een grote bron van inspiratie voor hem is geweest en is de goden heel erg dankbaar.
Emile en Willem zijn op dit moment in het verhaal ongeveer 60 jaar.
De zestienjarige Emile is op een feestje. Ze gaan daar voetballen. Emile is niet zo’n goede voetballer, maar hij wordt ingedeeld in het team met een negenjarig meisje Marte. Die springt als een giraffe, zo dartelt ze en hij wordt geïnspireerd door haar. In de rust liggen ze bij elkaar in het gras. Hij voelt een aantrekkingskracht tussen elkaar maar hij doet niks.
Weer enkele jaren later is Emile achttien jaar en dan komt de brugklasser Marthe binnengelopen. Hij herkent haar onmiddellijk, en vind haar nog steeds leuk. Hij schrijft in de schoolkrant een gedicht” Pasgeboren girafje . Via de metafoor van het girafje dat wankel op zijn benen staat schrijft hij eigenlijk een gedicht wat over haar gaat. Hij krijgt diverse complimenten en het zal later zijn bekendste gedicht blijven. Op een schoolfeest danst hij met een knap meisje genaamd Thérèse. Daar is iedereen jaloers op. Hij zegt per ongeluk tegen Willem dat hij Marthe leuk vind.
Op 21-jarige leeftijd komt hij de 14 jarige Marthe weer tegen. Ze spreken vaak af op dezelfde plek waar ze de vorige keer zijn geëindigd. Ze bezoeken alles, bekijken alles, bepraten alles met elkaar. Hij wilt haar zoenen maar doet het niet. Omdat Emile in de stad een bekende dichter is geworden, mag hij optreden. Natuurlijk doet hij het beroemde gedicht “Pasgeboren girafje.” Hij ziet dat Marte in de zaal zit en voelt zich één met haar. Zijn mooie vriendin Thérèse is ook in de zaal. Die weet niets van het bestaan van zijn relatie met Marte af. Na het festival lijken uitgevers bereid te zijn het werk van Emile uit te geven. Die vriendin maakt het uit op een vakantie. Bij thuiskomst liggen er twee brieven: een van een uitgever en één van Marte. Daarin zegt ze de laatste afspraak af.
Het Amstel Lyceum viert zijn honderdjarig bestaan met een reünie. Emile geeft zich op in de hoop er Marte weer te ontmoeten. Willem Reiff wil ook wel naar de reünie komen. Eerst danst Emile met Thérèse, maar uiteindelijk danst hij toch lang met Marte. Uiteindelijk steelt Reiff Marte van Emile.
Emile is woedend en verdrietig tegelijk. Dat Willem hem dat kon aandoen, maar ook dat Marte met Willem meeging, vindt hij onbegrijpelijk. Omdat hij weet dat Marte zijn carrière volgt, wil hij een een tweede gedicht voor haar schijven. Dat heet uiteindelijk wapperende benen. Hij hoopt dat Marthe iets van zichzelf laat weten maar dat doet ze niet.
In de krant ziet Emile een advertentie dat Willem Reiff weer een nieuwe roman heeft. Het boek heet “Een meisje uit mijn jeugd”en zal binnenkort verschijnen. Emile weet intussen dat Marte op 18-jarige leeftijd zelfmoord heeft gepleegd.
Zoals met alle boeken van Reiff gaat hij op weg om het te kopen. Onderweg komt Marte naast hem lopen. (In zijn verbeelding: ze houden een gesprek.) Marte is verontwaardigd dat Reiff een boek over haar geschreven heeft. Ze zegt dat ze het meisje uit Emiles jeugd was. Ook vertelt ze hem dat ze begrepen had dat Pasgeboren Girafje voor haar geschreven was.
Emile koopt het boek en kan niet wachten met lezen.
Emile vindt het wel een goed boek. Hij rekent terug en de dag dat Marte zich ophangt is precies de dag nadat zijn “Wapperende benen” werd gepubliceerd. Had ze de symboliek begrepen en beseft dat ze nooit met Reiff had moeten meegaan. Hij komt erachter dat Marthe een grote bron van inspiratie voor hem is geweest en is de goden heel erg dankbaar.
Ik vond dit wel een leuk en interessant boek. Het is duidelijk geschreven
hoewel er wel soms flashbacks en tijdsprongen zijn. Ik vind het een apart maar
wel mooi verhaal.
Link informatie schrijver: http://nl.wikipedia.org/wiki/Tim_Krabb%C3%A9
Link goede recensie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Tim_Krabb%C3%A9
